ΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΣ ΠΑΝΟΠΤΗΣ ΕΩΣ ΤΗΣ ΙΟΥΣ...

Από την αδερφή του Άπιδος Νιόβη γεννιέται ο Άργος ο οποίος είναι ένας Διογενής. Διογενείς, θεωρούνται, τα τέκνα του Διός που είχαν μια συγκεκριμένη αποστολή να επιτελέσουν. Ένας εξ’ αυτών ήταν και ο πολύ μεγάλος ήρωας, ημίθεος Ηρακλής. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε πως η Νιόβη είναι η πρώτη θνητή γυναίκα με την οποία ο πατέρας Θεών και Ανδρών, Ζεύς ενώθηκε !

«Νιόβης δὲ καὶ Διός (ᾗ πρώτῃ γυναικὶ Ζεὺς θνητῇ ἐμίγη) παῖς Ἄργος ἐγένετο, ὡς δὲ Ἀκουσίλαός φησι, καὶ Πελασγός, ἀφ᾽ οὗ κληθῆναι τοὺς τὴν Πελοπόννησον οἰκοῦντας Πελασγούς…»( Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Β΄ κεφ.1, παραγρ. 1). Και όπως διαβάζουμε στον Απολλόδωρο, γεννήθηκε από την ένωση αυτή και ο Πελασγός κατ’ αναφορά του Ακουσιλάου( Αργείος ιστορικός του 500 π.Χ.), από τον οποίο Πελασγό ονομάσθηκαν οι κάτοικοι της Πελοποννήσου, Πελασγοί.

Επί της  βασιλείας του Άργου λοιπόν, η πόλη μετονομάζεται από Φορωνικό Άστυ σε Άργος και η επικράτεια του βασιλείου του Αργολίδα. «Άργος»  κατά τους χρόνους της προϊστορίας εννοούσαν οι αρχαίοι κάθε παραθαλάσσιο μέρος, ενώ οι κάτοικοι της Μακεδονίας και Θεσσαλίας κάθε πεδιάδα. Άλλες ονομασίες που έχει η πόλη είναι Ίσον και Δίψιον όπως παραπάνω αναφέραμε αλλά και Αχαϊκό και Δωρικό και Ίππειον και Ιππόβατον επειδή έτρεφε πολύ καλούς ίππους.

Μάλιστα εδώ να σημειώσουμε ότι κατά το 1978 σε ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή της αρχαίας Μιδέας βρέθηκαν τέσσερις σκελετοί ίππων της Μεσοελλαδικής περιόδου οι οποίοι ήταν άριστα διατηρημένοι. Αυτά τα ευρήματα των σκελετών μέσα στα όρια των προϊστορικών τύμβων, μας πείθουν  πως πρόκειται περί θυσίας των ίππων στους τάφους των κυρίων τους, οι οποίοι προφανώς θα ήταν ηγεμόνες της περιοχής. Η χρονολόγηση αυτών των ευρημάτων ανάγεται περί το δεύτερο μισό της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και η σημαντικότητά τους είναι τεράστια και ίσως μοναδική στον ευρωπαϊκό χώρο.

Από την Ευάδη την κόρη του Στρυμόνα ο Άργος αποκτά τον Έκβασο, την Ευάδνη, τον Πείρανθο, τον Επίδαυρο που είναι και ο ιδρυτής της Επιδαύρου , τον Φόρβαντα, τον Τίρυνθα  ιδρυτή της Τίρυνθας και τον Κρίασο. «Ἄργος δὲ λαβὼν τὴν βασιλείαν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὴν Πελοπόννησον ἐκάλεσεν Ἄργος, καὶ γήμας Εὐάδνην τὴν Στρυμόνος καὶ Νεαίρας ἐτέκνωσεν Ἔκβασον Πείραντα Ἐπίδαυρον Κρίασον, ὃς καὶ τὴν βασιλείαν παρέλαβεν…» ( Απολλ. Βιβλ. , Β΄κεφ. 1, παραγ. 2)

Μετά τον Άργο βασίλευσε ο Κρίασος ή κατ’ άλλους ο Έκβασος που γέννησε τον Αγήνορα. Έμελλε λοιπόν και ο Αγήνωρ να μοιάσει στον παππού του τον Άπι και να βασιλέψει τυραννικά την περιοχή του βασιλείου του, απ’ όπου λέγεται πως πολλοί κάτοικοι έφευγαν ακόμη και ο Ιεροφάντης Τροχίλος. «…ὕστερον δὲ Τροχίλον ἱεροφάντην φυγόντα ἐξ Ἄργους κατὰ ἔχθος Ἀγήνορος ἐλθεῖν φασιν ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ γυναῖκά τε ἐξ Ἐλευσῖνος γῆμαι καὶ γενέσθαι οἱ παῖδας Εὐβουλέα καὶ Τριπτόλεμον. ὅδε μὲν Ἀργείων ἐστὶ λόγος Ἀθηναῖοι δὲ καὶ ὅσοι παρὰ τούτοις  ἴσασι Τριπτόλεμον τὸν Κελεοῦ πρῶτον σπεῖραι καρπὸν ἥμερον…» ( Παυσανίου Αττικά, κεφ. 14, παραγρ. 2)  Εδώ αναφέρεται μάλιστα από τον Παυσανία η διαμάχη μεταξύ Αργείων και Αθηναίων περί της καταγωγής του Τριπτολέμου ο οποίος είναι αυτός που δίδαξε τους ανθρώπους την σπορά. Πάντως η Θεά Δήμητρα η οποία είναι αυτή που έδωσε την γνώση της σποράς στον Τριπτόλεμο, όπως και το φτερωτό άρμα με το οποίο μεταφερόταν από τόπο σε τόπο, φέρεται να έχει επισκεφθεί και το Άργος  και μάλιστα τον Πελασγό, στο σπίτι του οποίου φιλοξενήθηκε και η οποία με το όνομα Χρυσανθίς, του αφηγήθηκε το δράμα για την αρπαγή της κόρης της. Σημειώνει σχετικά ο Παυσανίας στα Αττικά:  «λέγεται οὖν ὡς Δήμητρα ἐς Ἄργος ἐλθοῦσαν Πελασγὸς δέξαιτο οἴκῳ καὶ ὡς Χρυσανθὶς τὴν ἁρπαγὴν ἐπισταμένη τῆς Κόρης διηγήσαιτο…»( Παυσανίου Αττικά, κεφ. 14, παραγρ. 2)

Ο Άργος ο Πανόπτης λέγεται πως ήταν γιός του Αγήνορα και ότι είχε εκατό μάτια εξ’ ού και η ονομασία Πανόπτης. Όμως φαντάζομαι πως αλληγορική είναι η σημασία και προφανώς αποδεικνύει την ικανότητα να μπορεί να ελέγχει την περιοχή του από κάθε άποψη… Ακόμη λένε πως αυτός ήταν που σκότωσε έναν άγριο ταύρο που ταλαιπωρούσε τους κατοίκους και γενικότερα την περιοχή και αυτό συγκαταλέγεται στα κατορθώματα του, όπως και ο φόνος ενός Σατύρου που άρπαζε τα βοσκήματα των Αρκάδων.  Ακόμη σκότωσε την Έχιδνα αλλά και αυτούς που φόνευσαν τον Άπι.

«…Ἐκβάσου δὲ Ἀγήνωρ γίνεται, τούτου δὲ Ἄργος ὁ πανόπτης λεγόμενος. εἶχε δὲ οὗτος ὀφθαλμοὺς μὲν ἐν παντὶ τῷ σώματι, ὑπερβάλλων δὲ δυνάμει τὸν μὲν τὴν Ἀρκαδίαν λυμαινόμενον ταῦρον ἀνελὼν τὴν τούτου δορὰν ἠμφιέσατο, Σάτυρον δὲ τοὺς Ἀρκάδας ἀδικοῦντα καὶ ἀφαιρούμενον τὰ βοσκήματα ὑποστὰς ἀπέκτεινε. λέγεται δὲ ὅτι καὶ τὴν Ταρτάρου καὶ Γῆς Ἔχιδναν, ἣ τοὺς παριόντας συνήρπαζεν, ἐπιτηρήσας κοιμωμένην ἀπέκτεινεν. ἐξεδίκησε δὲ καὶ τὸν Ἄπιδος φόνον, τοὺς αἰτίους ἀποκτείνας…» ( Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Βιβλ. Β΄, κεφ.2)

Επίσης είναι αυτός που η Ήρα βάζει φύλακα της Ιούς ώστε να μην την πλησιάζει ο Δίας. Αλλά ο Θεός προστάζει στον Ερμή τον φόνο του και έτσι παίρνει το επίθετο Ερμής Αργειφόντης.  Ο Ερμής τον σκότωσε με πέτρα ή ξίφος ή δηλητήριο, αφού πρώτα, μεταμφιεσμένος σε βοσκό, τον αποκοίμησε με τη μουσική του. Η Ήρα, για να τιμήσει τον άγρυπνο φύλακα, διατήρησε για πάντα τα εκατό του μάτια στην ουρά των παγωνιών, των ιερών της πουλιών.

Αυτός όμως που είναι ο επόμενος βασιλιάς του Άργους είναι ο γιός του Αγήνωρα Κρότωπος, που αφήνει την βασιλεία κληρονομιά στον γιό του Σθένελο  τον προτελευταίο βασιλιά των Ιναχιδών αφού ο γιός του Γελάνωρ χάνει τον βασιλικό θώκο από τον επαναπατρισθέντα συγγενή του, δισέγγονο της Ιούς, Δαναό.