«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΦΑΕΘΟΝΤΑ, ΙΔΜΩΝΑ, ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΗΝ …ΣΕΛΗΝΗ!!!


Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να ερευνά κανείς μέσα από τα αρχαία, ακόμη περισσότερο από τα πανάρχαια κείμενα των ελλήνων συγγραφέων, και να ανακαλύπτει πτυχές που ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό του ακόμη και ως την πιο απίθανη θεωρία!!!
Και μέσα από αυτή την ανακάλυψη αντιλαμβάνεται πόσο σπουδαία είναι η γνώση της προϊστορίας μας, η γνώση του ποιες είναι οι ρίζες μας, η γνώση της προέλευσή μας…
Η θεωρία ενός πολιτισμού τεράστιου, ενός πολιτισμού τόσο εξελιγμένου από κάθε άποψη, στα χρόνια της απώτατης προϊστορίας, είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένας καλός ερευνητής και θα ξεκινήσει το ταξίδι της πραγματικής ανακάλυψης!!! Το ταξίδι που επιφυλάσσει τόσες συγκινήσεις μέσα από την μαγεία του άγνωστου που μας γνωστοποιείται αίφνης με την πιο σπουδαία του μορφή. Αυτή της προσφοράς, γιατί για κάτι τέτοιο πρόκειται,της Γνώσης…
Είδαμε τον Φαέθοντα να παρουσιάζεται μπροστά μας μέσα από τα κείμενα όχι των δικών μας συγγραφέων αλλά και άλλων λαών, κυρίως της Μέσης Ανατολής, ως ένας αστροναύτης, τον Ίδμωνα, τον Διόνυσο-Ήλιο αλλά και τον Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή, να ακολουθούν με την ίδια αστραφτερή λάμψη τις πορείες των άστρων, να διασχίζουν τα πλανητικά συστήματα και να πλησιάζουν τον γεννήτορα, ζωοδότη Ήλιο!!!
Ο Ηρακλής που έχει μείνει στην παράδοση τόσο την ελληνική όσο και αυτή άλλων λαών, ως ένας από τους μεγαλύτερους ημιθέους που πραγματοποίησε άθλους τεράστιας σημασίας, περνά στην συμβολική γνωστική θεώρηση ως η πλευρά εκείνη του ανθρώπου που μπορεί να επιτύχει ακόμη και θαύματα!!! Πράγματα που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες, όχι γιατί κάτι άλλο μεσολάβησε γι’ αυτό αλλά απλούστατα γιατί γνώρισε, νόησε το ποιος είναι και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πάνω στην χθόνα. Γνώρισε… Νόησε… Και επέτυχε !!!

«…Ο Γκιλγκαμές είπε στον Ενκιτού: « Κοίταξε εκεί κάτω την γη. Φαίνεται από εδώ σαν ένας κήπος, και οι θάλασσές της σαν μία γούρνα γεμάτη νερό…». (« Έπος Γιγλαμές», και « Αναμνήσεις από το μέλλον» Έριχ Φον Νταίνικεν).
Ο συσχετισμός του Ηρακλή-Αιγαίων-Βριάρεως με τον Γκιλγκαμές τον ήρωα των Σουμερίων, έχει την δική της σημασία και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται μέσα από την Μεσανατολική παράδοση. Η απεικόνιση του Γκιλγκαμές είναι απόλυτα ίδια με αυτή του Ηρακλή και προσδιορίζεται κυρίως στα δυο χαρακτηριστικά του ήρωα, την λεοντή και το ρόπαλο. Είναι αυτό που παραπάνω ανέφερα και έχει να κάνει με την πορεία του ανθρώπου μέσα από τις δοκιμασίες στο ποθητό αποτέλεσμα της επιτυχούς κατάληξης της γνώσης…
Οι Σουμερικές επιγραφές τον παρουσιάζουν μαζί με τον σύντροφό του Ενκιτού να ακολουθούν τον δρόμο προς τους θεούς… «…Γυρίστε πίσω. Γιατί κανείς θνητός δεν μπορεί να ανεβεί εκεί που κατοικούν οι Θεοί…», τους είπε μία φωνή. Αυτή η αναφορά που υπάρχει πάνω στις πλάκες των Σουμερικών επιγραφών δείχνει περίτρανα το μέγεθος της προσπάθειας του ημιθέου να περάσει τα χθόνια και να βρεθεί στο « καθ’ ομοίωση»… Αλλά πέρα από την συμβολική υπάρχει και η θεωρεία της ύπαρξης του μεγαλειώδους πολιτισμού που χάθηκε. Εκεί οι αστροναύτες της εποχής ανακαλύπτουν, εξερευνούν και αφήνουν πίσω τα σημάδια της επίσκεψής τους.

« …Άτρωτος ίστατο μούνος … κατάσκια κύκλα Σελήνης και φλόγα πορφυρέουσα υπό Ζοφοδέι κόνω… και πάταγον βρονταίον αρρασομένων νεφελάων, αιθέριον μύκημα και αστράφτοντα κομήτην… έμπειρον άλμα κεραυνού, τοία παρ’ ουρανίοις δεδαημένος έργα θεαίνης, ίστατον θαρσιέσαν έχων φρένα…», (Νόνος, «Διονυσιακά, τόμος Β΄ βιβλίο 38ο σελ. 30-40 «Φαέθοντος Μοίρα»).
Αναφέρει για τον Ίδμωνα, ο Νόνος, λέγοντας ότι οι γύρω από την Σελήνη κύκλοι, το αθέατο μέρος της οι πορφυρές της φλόγες που περιέζωναν το άρμα του Ίδμωνα κατά την πτήση του προς τα άστρα, η διάσπαση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η παρομοίωση του άρματός του με απαστράπτοντα κομήτη, το άλμα του κεραυνού με τον οποίο προσονομάζει ο Νόνος την εκτίναξη του πυραύλου του Ίδμωνα κ.λ.π. όλα αυτά τα στοιχεία μας παραπέμπουν αναπόφευκτα και απολύτως φυσιολογικά στα στοιχεία εκτόξευσης των πυραύλων του διαστήματος της σύγχρονης εποχής μας…
Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε τα παρακάτω από το βιβλίο του ερευνητή Don Wilson στο βιβλίο του « Τα μυστικά της Σελήνης», όπου γίνεται αναφορά για τα σημάδια τα οποία είδαν επανδρωμένα και μη, διαστημόπλοια τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων. Λέει σχετικά:
« … Το μη επανδρωμένο Ρωσικό διαστημόπλοιο « Λούνα 2», που προσεδαφίστηκε στην Σελήνη στην περιοχή της θάλασσας των καταιγίδων στις 4 Φεβρουαρίου 1966, τράβηξε μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες με πυργοειδείς κατασκευές τοποθετημένες σε ευθεία γραμμή στην επιφάνεια της Σελήνης. Μήπως οι κατασκευές αυτές σημειώνουν σταθμούς προσγείωσης διαστημοπλοίων προερχομένων από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό; …».
Ακόμη κάνει αναφορά για την αποκάλυψη από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο των Αμερικανών, « Όρμπιτερ 2», για κατασκευές σε σχήμα οβελίσκου, σαν τους οβελίσκους της Αιγύπτου, στην περιοχή της θάλασσας της Γαλήνης, που φωτογράφησε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου από ύψος 29 μιλίων στις 20 Νοεμβρίου 1966. Οι διαπιστώσεις αυτές και του Ρωσικού και του αμερικανικού διαστημοπλοίου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι κατασκευές αυτές μπορούν να αποτελούν ουσιαστικές αποδείξεις για επίσκεψη νοημόνων όντων στην Σελήνη. Γιατί οι υπεύθυνοι του κέντρου εκτόξευσης διαστημοπλοίων της Αμερικανικής ΝΑΣΑ κράτησε τις διαπιστώσεις αυτές μυστικές;

Αναρωτιέται ο ερευνητής Wilson, αλλά νομίζω πως και ο καθένας από εμάς μπορεί να αναρωτηθεί όχι μόνο γι’ αυτές τις διαπιστώσεις αλλά και για τόσα άλλα όπως και για το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διακοπή της απ’ ευθείας μετάδοσης της προσσελήνωσης των αμερικανών στον δορυφόρο της γης, το καλοκαίρι του 1969, και που αυτή έγινε όταν ακούστηκαν κάποια επιφωνήματα έκπληξης από τους αμερικανούς αστροναύτες. Τι είδαν άραγε; Μήπως τα σημάδια από τις επισκέψεις των αστροναυτών Φαέθοντα, Ίδμωνα, Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή; Από εκείνη την απώτατη προϊστορική εποχή; !!! Ποιος ξέρει… Οι απαντήσεις πάντως είναι μέσα στα αρχαία κείμενα και για εκείνον που θέλει να τις βρει είναι αρκετά …ορατές!!!