«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΣ (μέρος Α')



Γυρνάμε λοιπόν και πάλι πίσω στο Άργος,  όπου θα βρούμε τις ρίζες του Ηρακλέους, του οποίου οι απόγονοι θα κατακτήσουν και θα τιμωρήσουν σκληρά τους Αργείους. Και γιατί έγινε αυτό, φαίνεται από την γέννηση ακόμη του γιού του Διός και της Αλκμήνης.
 Η ρίζα λοιπόν της γενιάς των Ηρακλειδών ξεκινά από τον Περσέα, τον γιό του Διός και της Δανάης και εγγονό του βασιλιά του Άργους Ακρισίου. Ο ήρωας αυτός  διογενής, όταν έφτιαξε τις Μυκήνες γέννησε εκεί από την Ανδρομέδα έξη παιδιά. Τον Αλκαίο, τον Σθένελο, τον Έλειο, τον Μήστορα, τον Ηλεκτρίωνα και  μια κόρη την Γοργοφόνη. Για τα παιδιά αυτά, αλλά και για τον Ηρακλή,  εγγονό του Ηλεκτρίωνα θα δούμε εκτενώς στα κεφάλαια  περί Τίρυνθος και Μυκηνών.
Ο Ηλεκτρίων που ήταν βασιλιάς στις Μυκήνες πήρε γυναίκα την ανηψιά του Αναξώ, κόρη του αδερφού του, Αλκαίου, και γέννησε εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών και η Αλκμήνη η μητέρα του Ηρακλέους. Αυτήν παντρεύεται ο Αμφιτρύων ο οποίος από λάθος σκοτώνει τον πατέρα της,  Ηλεκτρίωνα και γίνεται βασιλιάς των Μυκηνών. Εδώ γεννιέται ο Ηρακλής εκ του Διός, όταν ο Αμφιτρύων λείπει σε πόλεμο. Ο Ηρακλής έκανε πολλά παιδιά  από πολλές γυναίκες αναλυτικά θα τα δούμε στο ιδιαίτερο γι’ αυτόν κεφάλαιο. Οι γιοί λοιπόν του Ηρακλή που λεγόντουσαν Ηρακλείδες, μαζί με την γιαγιά τους Αλκμήνη, τον θείο τους Λυκίμνιο, τον οποίο είχε αποκτήσει ο Ηλεκτρίων από μια γυναίκα εκ Φρυγίας την Μιδεία  και ο Ιόλαος, ο σύντροφος σε πολλά κατορθώματα και φίλος του Ηρακλή, έμειναν στην Τραχινία ( πόλη της Θεσσαλικής Φθιώτιδας) μετά τον θάνατο του ήρωα. Και οι σύμμαχοι που είχε ως στράτευμα φτιάξει ο Ηρακλής και αποτελείτο από Αρκάδες και Δωριείς έμειναν πιστοί στους Ηρακλείδες.
Όταν ο γιός του ημίθεου, εκ της Δηιάνειρας, Ύλλος, μεγάλωσε όπως και κάποια ακόμη από τα παιδιά του, ο Ευρυσθέας που ήταν ακόμη βασιλιάς της Τίρυνθας, φοβήθηκε πως θα συνεχιζόταν ο πόλεμος που είχε ανοίξει ο Ηρακλής και από τους απογόνους του. Γι’ αυτό και μήνυσε στον Κήυκα,  τον βασιλιά της Τραχινίας ο οποίος φιλοξενούσε τα παιδιά του Ηρακλή, πως αν δεν τους διώξει θα του έκανε  πόλεμο. Και όπως ήταν ο Ευρυσθέας τότε ο πιο δυνατός βασιλιάς της Ελλαδικής,  ο Κήυκας φοβήθηκε.
Για τον  Κήυκα  και την σύζυγό του Αλκυόνη πληροφορούμαστε από την προϊστορία πως είχαν την συνήθεια να αποκαλούν ο μεν Κήυξ την γυναίκα του Ήρα η δε Αλκυόνη εκείνον Δία. Γι’ αυτή τους την απρέπεια και ασέβεια προς τον Δία και την Ήρα τιμωρήθηκαν απ’ τον πατέρα των Θεών τε θνητών, Δία ο οποίος τους μεταμόρφωσε σε πουλιά. Και τον μεν Κήυκα έκανε γλάρο την δε Αλκυόνη στο γνωστό πουλί Αλκυών .
«…λκυόνην δ Κυξ γημεν ωσφόρου πας. οτοι δ δι περηφάνειαν πώλοντο· μν γρ τν γυνακα λεγεν ραν, δ τν νδρα Δία, Ζες δ ατος πωρνέωσε, κα τν μν λκυόνα ποίησε τν δ κήυκα…»(Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Βιβλίο Α΄, κεφ.7, παραγρ.4)
Ο Κήυξ λοιπόν φοβούμενος το μένος του Ευρυσθέα,  συμβουλεύει τους Ηρακλείδες να πάνε στην Αττική στον βασιλιά Θησέα. Πήγαν λοιπόν στην Αθήνα και κάθισαν ικέτες στον βωμό του Ελαίου. Πραγματικά οι Αθηναίοι τους δέχτηκαν και τους έδωσαν τον Τρικόρινθο ( Τρικόρινθος ή Τρικόρυθος, ήταν δήμος της Αττικής που ανήκε αρχικά στην Αιαντίδα φυλή, από δε το 146 π. Χ. στην Αδριανίδα. Μαζί με άλλες αττικές πόλεις αποτελούσε την Τετράπολη και βρισκόταν ανατολικά της Οινόης και βορειοανατολικά του Μαραθώνα) να κατοικήσουν ,δεχόμενοι ακόμη και τον αγώνα τους κατά του Ευρυσθέα τον οποίο απέδειξαν πως καθόλου δεν τον φοβόντουσαν παρά τις απειλές και την δύναμή του. Το θάρρος αυτό των Αθηναίων πήγαζε από την βοήθεια που πίστευαν πως τους παρείχε ο Ξένιος Δίας και όλοι οι Θεοί βεβαίως και ήρωες  τους. Τότε μάλιστα λέγεται πως θυσιάσθηκε και η Μακαρία, η  κόρη του Ηρακλή, και προς τιμή της ονομάσθηκε μια πηγή στον Μαραθώνα « Μακαρία Πηγή».
«… λέγουσι δ θηναίοις γενέσθαι χρησμν τν παίδων ποθανεν χρναι τν ρακλέους τιν θελοντήν, πε λλως γε οκ εναι νίκην σφίσιν· νταθα Μακαρία Δηιανείρας κα ρακλέους θυγάτηρ ποσφάξασα αυτν δωκεν θηναίοις τε κρατσαι τ πολέμ κα τ πηγ τ νομα φ ατς…»( Παυσανίου Αττικά, κεφ.32, παραγρ.6)