«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

ΕΥΡΥΣΘΕΥΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΑΘΛΟΣ ΗΡΑΚΛΗ !!!




Πριν πάει λοιπόν στην Τίρυνθα ο Ηρακλής επισκέφθηκε το Μαντείο των Δελφών και ρώτησε που έπρεπε να πάει να εγκατασταθεί. Η Απολλώνια απάντηση δια στόματος Πυθίας ήταν: στην Τίρυνθα, αφού όμως εκτελέσει μια σειρά άθλων τους οποίους θα του υπεδείκνυε ο Ευρυσθεύς. Και αφού αυτό ήταν προσταγή των Θεών, μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά ο ήρωας,  ήρθε στην Τίρυνθα όπου ο θείος  του,  Βασιλιάς Ευρυσθεύς του έδωσε την πρώτη αποστολή η οποία ήταν να σκοτώσει το Λιοντάρι της Νεμέας και να του φέρει το τομάρι του ως απόδειξη της επίτευξης της αποστολής του.
«…οτος δ μεγέθει μν περφυς ν, τρωτος δ ν σιδήρ κα χαλκ κα λίθ τς κατ χερα βιαζομένης προσεδετο νάγκης. διέτριβε δ μάλιστα μεταξ Μυκηνν κα Νεμέας περ ρος τ καλούμενον π το συμβεβηκότος Τρητόν· εχε γρ περ τν ίζαν διώρυχα διηνεκ, καθ´ ν εώθει φωλεύειν τ θηρίον. δ´ ρακλς καταντήσας π τν τόπον προσέβαλεν ατ, κα το θηρίου συμφυγόντος ες τν διώρυχα συνακολουθν ατ κα τ τερον τν στομίων μφράξας συνεπλάκη, κα τν αχένα σφίγξας τος βραχίοσιν πέπνιξε…» (Διοδώρου Ιστορική Βιβλιοθήκη, 4, παραγρ.11)  Δηλαδή  : «Αυτός  λοιπόν ο  λέων  ήταν υπερμεγέθης και άτρωτος όπως ο σίδηρος και  ο χαλκός και η πέτρα και κανείς δεν μπορούσε να το σκοτώσει. Ζούσε στο βουνό ανάμεσα στις Μυκήνες και την Νεμέα που μετά από το γεγονός ( τον φόνο του από τον Ηρακλή) ονομάστηκε Τρητός . Εκεί είχε την φωλιά του η οποία είχε δυο διεξόδους όπου όταν έφθασε ο Ηρακλής κυνηγώντας το, έφραξε την μια δίοδο και έτσι επέτυχε να το πιάσει και με το μπράτσο του έσφιξε τον λαιμό του θηρίου και το έπνιξε…»
 Όντως ο Ηρακλής επέτυχε να σκοτώσει το φοβερό λιοντάρι ( λέγεται πως ο αποσυμβολισμός του λιονταριού ήταν ένας φοβερός χείμαρρος ο οποίος παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του και ταλάνιζε τους κατοίκους,  καταστρέφοντας τις σοδειές τους αλλά και την ίδια την γη απ’ όπου περνούσε).  Την εκτροπή αυτού επέτυχε ο Ηρακλής με αντιπλημμυρικά έργα ( η απόφραξη της μιας εκ των δυο διόδων της φωλιάς του θηρίου, κατά τον άθλο).  Το ίδιο ισχύει και για την Λερναία Ύδρα αφού καθώς φαίνεται ο χείμαρρος αυτός κατέβαινε από την Νεμέα και έφθανε έως την Λέρνη όπου και χυνόταν στην θάλασσα. Μάλλον δηλαδή,  εδώ έχουμε καθαρά ένα πρόβλημα της περιοχής,  η οποία έχοντας μεγάλες ποσότητες, αστείρευτων  υδάτων, προφανώς πρόκειται για υπόγεια ρεύματα νερού που κατέκλυζαν την επιφάνεια και με την μορφή χειμάρρου έρρεαν προς την θάλασσα καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους. Πιθανώς να πρόκειται για τα νερά που αφορούν και αυτόν τον Ανάβαλο. Το λιοντάρι αυτό σκότωσε και φορώντας την λεοντή ήρθε προς τον Ευρυσθέα.
Να αναφέρουμε και κάτι σχετικό με το όπλο του Ηρακλή, το περίφημο ρόπαλό του, για το οποίο  διαβάζουμε στον περιηγητή  Παυσανία:
«…κα ρμς νταθά στι Πολύγιος καλούμενος. πρς τούτ τ γάλματι τ όπαλον θεναί φασιν ρακλέα: κα--ν γρ κοτίνου--τοτο μν τ πιστ νέφυ τ γ κα νεβλάστησεν αθις κα στιν κότινος πεφυκς τι, τν δ ρακλέα λέγουσιν νευρόντα τν πρς τ Σαρωνίδι κότινον π τούτου τεμεν όπαλον…» Δηλαδή : « … Στην αγορά της Τροιζήνας,»  λέει ο Παυσανίας,  « υπάρχει ένα άγαλμα του Ερμή που λέγεται Πολύγιος, εδώ ακούμπησε το ρόπαλό του ο Ηρακλής, που ήταν από αγριελιά, και είτε το πιστεύετε είτε όχι, στο σημείο αυτό φύτρωσε και βλάστησε πάλι το ρόπαλο, εκεί λοιπόν υπάρχει ακόμη μια άγρια ελιά. Ο Ηρακλής το είχε φτιάξει το ρόπαλο αυτό από μια αγριελιά στην Σαρωνίδα..» ( Παυσανίου Κορινθιακά,κεφ.31,παραγρ.10- εκδόσεις «Κάκτος» )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου