Στην λατινική παράδοση υποστήριζαν πως ο Φαέθων έπεσε με το άρμα του στον Ηριδανό ποταμό, στην Ιταλία. Ο επιστήθιος φίλος του Κύκνος, γιος του βασιλιά του Άργους Σθενέλλου φαίνεται πως τόσο πολύ πικράθηκε που ο πόνος και ο θρήνος του έμειναν στην ιστορία. Ο Οβίδιος γράφει τόσο χαρακτηριστικά γι’ αυτό τον πόνο:
«… Ο Κύκνος του Σθενέλλου, καίπερ σοι Φαέθων μητρώω μόνον αίματι κοινόν το γένος είχεν, σοι μάλλον συγγενέστερον τοις λογισμοίς υπάρχει.
Ούτος λαών και πόλεων περιφανών ανάσσων ενταύθα νυν αφίκετο καταλιπών τον θρόνον, τας όχθας δε τοις δάκρυσι τας χλοεράς υγραίνων, και τον Ηριδανόν αυτόν ολοφυρμών επλήρου…» ( Οβίδιος «Μεταμορφώσεις» βιβλ. Β΄ στιχ. 561-568 και 502-503).
Στους στίχους του Οβίδιου μπορούμε να διακρίνουμε τον βαθύ πόνο του φίλου του Φαέθοντα Κύκνου. Γέμισε τον ποταμό με τα δάκρυα, με ολοφυρμούς έκλαιγε ο Κύκνος για τον φρικτό θάνατο του Φαέθοντα.
Σε ανάμνηση του θρήνου του Κύκνου ονομάστηκε ένας αστερισμός με το όνομά του.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πως στην περιοχή της Μπρέσια της Ιταλίας υπάρχει παλαιότατη βραχογραφία σε βράχια της περιοχής όπου παριστάνουν φιγούρες με εξοπλισμό που μοιάζει με αυτό των σύγχρονων αστροναυτών . Είναι ένα στοιχείο που παραπέμπει στην θεωρία ότι ο Φαέθων ήταν ένας από τους αστροναύτες της απώτατης αρχαιότητας.
«…Μη καταισχόντι την ηνίαν, σφαλ’ είναι και εν τω Ηριδανώ ποταμώ πεσείν … εκπίπτει … και καταφέρεται την γαρ κόμην θερμότητι εμπέπρησται …». (Επιφάνειος , Βιβλ. Α΄ κεφ. Ια, «Φαέθων» σελ. 23-24).
«… Ο Κύκνος του Σθενέλλου, καίπερ σοι Φαέθων μητρώω μόνον αίματι κοινόν το γένος είχεν, σοι μάλλον συγγενέστερον τοις λογισμοίς υπάρχει.
Ούτος λαών και πόλεων περιφανών ανάσσων ενταύθα νυν αφίκετο καταλιπών τον θρόνον, τας όχθας δε τοις δάκρυσι τας χλοεράς υγραίνων, και τον Ηριδανόν αυτόν ολοφυρμών επλήρου…» ( Οβίδιος «Μεταμορφώσεις» βιβλ. Β΄ στιχ. 561-568 και 502-503).
Στους στίχους του Οβίδιου μπορούμε να διακρίνουμε τον βαθύ πόνο του φίλου του Φαέθοντα Κύκνου. Γέμισε τον ποταμό με τα δάκρυα, με ολοφυρμούς έκλαιγε ο Κύκνος για τον φρικτό θάνατο του Φαέθοντα.
Σε ανάμνηση του θρήνου του Κύκνου ονομάστηκε ένας αστερισμός με το όνομά του.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πως στην περιοχή της Μπρέσια της Ιταλίας υπάρχει παλαιότατη βραχογραφία σε βράχια της περιοχής όπου παριστάνουν φιγούρες με εξοπλισμό που μοιάζει με αυτό των σύγχρονων αστροναυτών . Είναι ένα στοιχείο που παραπέμπει στην θεωρία ότι ο Φαέθων ήταν ένας από τους αστροναύτες της απώτατης αρχαιότητας.
«…Μη καταισχόντι την ηνίαν, σφαλ’ είναι και εν τω Ηριδανώ ποταμώ πεσείν … εκπίπτει … και καταφέρεται την γαρ κόμην θερμότητι εμπέπρησται …». (Επιφάνειος , Βιβλ. Α΄ κεφ. Ια, «Φαέθων» σελ. 23-24).
Η πράξη του Φαέθοντα να πάρει το άρμα και να πετάξει, ενώ δεν ήταν στην δικαιοδοσία του, παίρνει την μορφή εν είδη αποστασίας κατά της Αρχής κατά των Θεών. Είχε όμως λάβει το προσωνύμιο του εμπρηστή αφού συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους πιο άξιους πιλότους της εποχής του. Η τόλμη του, που ήταν βέβαια ενάντια στον κανονισμό της αρχής, να πετάξει προς τα άστρα του πλανητικού μας σύμπαντος τον έκανε στα μάτια των ανθρώπων να μοιάζει τόσο μεγάλος, τόσο ήρωας!!!
Είναι ο μόνος που επέτυχε να δει το φως της Τρησιλίου θεότητας, το Άρρητο Φως, γράφει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος. Και εξυμνεί τον εγγονό του Κεφάλου, τον πρόγονο του Ερμή του Τρισμέγιστου!!!
Ο Φαέθων ήταν εγγονός του γιου του Ερμή Κέφαλου και γιος του βασιλιά της Συρίας Τιθωνού.
Η παράδοση λέει πως η κόρη του Υπερίωνα Ηώ, αγάπησε τον Κέφαλο τον γιο του Τρισμέγιστου Ερμή, και το επειδή εκείνος δεν ανταποκρίθηκε στα αισθήματά της τον άρπαξε με την βοήθεια φίλων της και τον έφερε στα διαμερίσματά της στα ανάκτορα της Συρίας η οποία ήταν ελληνική αποικία. Από την ένωση της Ηούς και του Κέφαλου έρχεται στον κόσμο ο Τιθωνός και από αυτόν ο Φαέθων.
Έπ’ αυτού ο Απολλόδωρος στο Γ΄ βιβλίο του κεφ. 182, λέει: «…Έρσης δε και Ερμού Κέφαλος ου ερασθείσα Ηώ ήρπασε και μιγείσα εν Συρία παίδα εγέννησε Τιθωνόν, ου παις εγένετο Φαέθων…»
«… Του δε Φαέθοντος, Αστύνοος του σε Σάδυκος, ος εκ Συρίας ελθών εις Κιλικίαν πόλιν έκτισε Κελένδερην και γήμας την Μεγασάρααν Ιρίων βασιλέως, εγέννησε Κινύραν…
…Ούτος εν Κύπρω παραγινόμενος συν λαώ έκτισε Πάφον, γη μας δε Μεγασάρρου κόρην Πυγμαλίωνος Κυπρίων βασιλέως εγέννησε Άδωνιν…».
Αυτό κατά την βιβλιοθήκη του Απολλοδώρου είναι το γενεαλογικό δένδρο του Φαέθοντα. Στην Συρία που βασίλευε ο πατέρας του Φαέθοντα Τιθωνός και η οποία ήταν ελληνική κτίση ο πρώτος βασιλιάς ήταν ο Βήλος, γιος της Λιβύης και του Ποσειδώνα, από την γενιά της Αργείας Ιούς. Στην Μέση Ανατολή ο Βήλος είναι ο Θεός Βάαλ, ο έλληνας Κρόνος.
Είναι ο μόνος που επέτυχε να δει το φως της Τρησιλίου θεότητας, το Άρρητο Φως, γράφει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος. Και εξυμνεί τον εγγονό του Κεφάλου, τον πρόγονο του Ερμή του Τρισμέγιστου!!!
Ο Φαέθων ήταν εγγονός του γιου του Ερμή Κέφαλου και γιος του βασιλιά της Συρίας Τιθωνού.
Η παράδοση λέει πως η κόρη του Υπερίωνα Ηώ, αγάπησε τον Κέφαλο τον γιο του Τρισμέγιστου Ερμή, και το επειδή εκείνος δεν ανταποκρίθηκε στα αισθήματά της τον άρπαξε με την βοήθεια φίλων της και τον έφερε στα διαμερίσματά της στα ανάκτορα της Συρίας η οποία ήταν ελληνική αποικία. Από την ένωση της Ηούς και του Κέφαλου έρχεται στον κόσμο ο Τιθωνός και από αυτόν ο Φαέθων.
Έπ’ αυτού ο Απολλόδωρος στο Γ΄ βιβλίο του κεφ. 182, λέει: «…Έρσης δε και Ερμού Κέφαλος ου ερασθείσα Ηώ ήρπασε και μιγείσα εν Συρία παίδα εγέννησε Τιθωνόν, ου παις εγένετο Φαέθων…»
«… Του δε Φαέθοντος, Αστύνοος του σε Σάδυκος, ος εκ Συρίας ελθών εις Κιλικίαν πόλιν έκτισε Κελένδερην και γήμας την Μεγασάρααν Ιρίων βασιλέως, εγέννησε Κινύραν…
…Ούτος εν Κύπρω παραγινόμενος συν λαώ έκτισε Πάφον, γη μας δε Μεγασάρρου κόρην Πυγμαλίωνος Κυπρίων βασιλέως εγέννησε Άδωνιν…».
Αυτό κατά την βιβλιοθήκη του Απολλοδώρου είναι το γενεαλογικό δένδρο του Φαέθοντα. Στην Συρία που βασίλευε ο πατέρας του Φαέθοντα Τιθωνός και η οποία ήταν ελληνική κτίση ο πρώτος βασιλιάς ήταν ο Βήλος, γιος της Λιβύης και του Ποσειδώνα, από την γενιά της Αργείας Ιούς. Στην Μέση Ανατολή ο Βήλος είναι ο Θεός Βάαλ, ο έλληνας Κρόνος.