«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ, μέρος Β'



Ενώ λοιπόν ο Ηρακλής προχωρούσε μες την χώρα των Δρυόπων δεν εύρισκε να φάει, ώσπου συναντά τον βοϊδολάτη Θειοδάμαντα και έτσι ο Ηρακλής λύνει ένα βόδι το σφάζει και το τρώει. 
Φτάνοντας στους Τραχίνες βοηθάει τον Κήυκα να νικήσει τους Δρύοπες. Και από εκεί με μια νέα εξόρμηση βοηθά τον βασιλιά των Δωριέων Αιγίμιο στον αγώνα κατά των Λαπιθών.  Και είχε ανοιχθεί αυτή η σύγκρουση εξ’ αιτίας θεμάτων που είχαν να κάνουν με τα σύνορα. Ο αρχηγός των Λαπιθών, Κόρωνος, πολιόρκησε την χώρα του Αιγιμίου που μη βρίσκοντας άλλη βοήθεια απευθύνθηκε στον Ηρακλή τάζοντάς του μέρος της γης του. Όντως ο ήρωας προσέτρεξε στον Αιγίμιο με αποτέλεσμα να σκοτώσει τον Κόρωνο και πολλούς ακόμη Λαπίθες και να παραδώσει την περιοχή όλη, ελεύθερη πλέον στον Αιγίμιο. Ανάμεσα σ’ εκείνους που σκότωσε ο Ηρακλής ήταν και ο Λαογόρας και τα παιδιά του,τους οποίους  ο Διογενής ημίθεος, βρήκε να τρώνε στο Τέμενος του Απόλλωνα. Εκεί τους σκότωσε γιατί είχαν συμμαχήσει με τον Λαπίθη Κόρωνο αλλά και γιατί ήταν ιδιαίτερα αλαζόνες. 

 Στην συνέχεια ο Ηρακλής περνώντας από την Ίτωνο δέχτηκε πρόκληση σε μονομαχία από τον Κύκνο, τον γιό του Θεού Άρη και της Πελοπείας. Στην πάλη εκείνη νικητής βγήκε για ακόμη μια φορά ο ημίθεος. Λέγεται όμως πως ο Απόλλων τον είχε βάλει να σκοτώσει τον Κύκνο γιατί αυτός έκλεβε τις εκατόμβες των θυσιών. Στην πάλη που ακολούθησε ο Ηρακλής είχε μαζί του τόσο τον Ιόλαο όσο και την στήριξη της Θεάς Αθηνάς. Μάλιστα τραυμάτισε και τον Άρη όταν ο τελευταίος βλέποντας νεκρό τον γιό του επιτέθηκε εναντίον του. Στο Ορμένιο συναντά ένοπλο τον Αμύντορα, πατέρα της Αστυδάμειας ο οποίος αρνείται να δώσει την κόρη του στον ημίθεο, γιατί όπως υποστήριζε ήταν ήδη παντρεμένος με την Δηιάνειρα. Όμως ο Ηρακλής τον σκοτώνει και παίρνει την κόρη απ’ την οποία γεννιέται ο γιός του Κτήσιππος.
Στην Τραχίνα της Φθιώτιδος, συγκρότησε στρατό για να επιτεθεί εναντίον της Οιχαλίας με σκοπό να τιμωρήσει τον Εύρυτο ο οποίος δεν είχε δεχθεί τα ανταλλάγματα για την κάθαρση του Ηρακλή από τον φόνο του γιού του Ιφίτου που είχε γκρεμίσει από τα τείχη της Τίρυνθας ο ημίθεος, σε κάποια κρίση μανίας. Ήταν τότε που ο Εύρυτος δεν δέχθηκε να δώσει την Ιόλη στον Ηρακλή, παρ’ όλο που είχε κερδίσει στον αγώνα τόξου που ο Εύρυτος είχε οργανώσει με έπαθλο την κόρη του. Στον στρατό του Ηρακλή συμπεριλαμβάνονταν οι Αρκάδες, οι Μηλιείς της Τραχίνας, αλλά και οι Λοκροί οι Επικνημίδιοι. 
Αυτοί κατοικούσαν δυτικά του Δαφνούντος στο όρος Κνημίς. Ενώ η ανατολική περιοχή που ονομαζόταν Οπουντία Λοκρίς άρχιζε από το όρος Πτώο, ανατολικά της λίμνης Κωπαΐδας, φθάνοντας έως τον Ευβοϊκό κόλπο. Οι Λοκροί που κατοικούσαν ανατολικά του Δαφνούντος, όπου ήταν και η πόλη Οπούς, ονομάζονταν Οπούντιοι.