«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

ΑΤΡΕΑΣ-ΘΥΕΣΤΗΣ,Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ


Μετά το φόνο του Χρυσίππου, τα δυο αδέλφια Ατρέας και Θυέστης,  μαζί με την μητέρα τους Ιπποδάμεια κατέφυγαν στο Άργος. Η Ιπποδάμεια πήγε στην Μιδέα, όπου και εκεί πέθανε. Όπως προαναφέραμε μετά από κάποιο χρησμό ο Πέλοπας πήρε τα οστά της και τα μετέφερε στην Ηλεία όπου και τα έθαψε στην Άλτιν της Ολυμπίας σε ένα είδος ναού προς τιμήν της, το γνωστό Ιπποδάμειον. Εκεί, μια φορά το χρόνο, επιτρεπόταν να εισέρχονται γυναίκες οι οποίες έκαναν θυσίες.

Κι όπως αναφέρει επακριβώς ο Παυσανίας:  "θύουσι τη Ιπποδαμεία και άλλα εις τιμήν δρώσιν αυτής".

Με το "δρώσιν αυτής" προφανώς εννοεί τα Ηραία που ήταν αγώνες που είχε διοργανώσει η Ιπποδάμεια. «…πανάγουσι δ κα τν παρθένων τν γνα ς τ ρχαα, πποδάμειαν τ ρ τν γάμων τν Πέλοπος κτίνουσαν χάριν τάς τε κκαίδεκα θροσαι γυνακας λέγοντες κα σν ατας διαθεναι πρώτην τ ραα…» (Παυσανίου Ηλειακά, κεφ.16, παραγρ.4)

Κοντά στο Ιπποδάμειον υπήρχαν αγάλματα του Μύρωνα και πολλά αναθήματα των Απολλωνιατών.

Ο Ατρέας πήρε γυναίκα του την Αερόπη με την οποία απέκτησε τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο. Είχαν όμως τα δυο αδέλφια  υποσχεθεί στη θεά Άρτεμη μια θυσία για να απαλλαγούν από το άγος του φόνου του Χρυσίππου. Ο Ατρέας έψαξε ανάμεσα στα κοπάδια του να βρει το καλύτερο προς θυσία ζώο, και πραγματικά βρήκε ένα χρυσόμαλλο αρνί το οποίο το έδωσε στη σύζυγό του Αερόπη να το φυλάξει. Αυτή όμως το έδωσε στον Θυέστη με τον οποίο διατηρούσε παράνομη σχέση.

«…τι υο Πέλοπος Πιτθες τρες Θυέστης κα τεροι· γυν δ τρέως ερόπη το Κατρέως, τις ρα Θυέστου. δ τρες εξάμενός ποτε τν ατο ποιμνίων, περ ν κάλλιστον γένηται, τοτο θσαι ρτέμιδι, λέγουσιν ρνς φανείσης χρυσς τι κατημέλησε τς εχς...» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή κεφ. Β΄, παραγρ.10)

Πονηρά σκεπτόμενος ο Θυέστης, διέδωσε ότι όποιος έχει το χρυσό αρνί θα είναι και ο βασιλιάς. Ο Ατρέας που πίστευε ότι έχει το ιδιαίτερο αυτό ζώο, το ζήτησε από την Αερόπη για να το παρουσιάσει. Αυτή όμως είπε ότι είχε χαθεί. Και τότε ο Ατρέας απευθύνθηκε στον Ερμή για να τον βοηθήσει να βρει το χρυσόμαλλο αμνό, και με την μεσολάβηση του Δία,  του αποκαλύφθηκε όχι μόνο ο αμνός αλλά και η παράνομη σχέση της Αερόπης με τον Θυέστη. Τότε ο Ατρέας εξεδίωξε και τους δυο και έγινε αποκλειστικός βασιλιάς της Τίρυνθας, των Μυκηνών και της Ηλείας αφού είχε ήδη πεθάνει και ο Πέλοπας.

Κάποιοι άλλοι όμως λένε,  ότι επειδή και ο Θυέστης διεκδικούσε την βασιλεία, ο Ατρέας απευθύνθηκε στον Δία ζητώντας του την βοήθεια για να απαλλαγεί από τις διεκδικήσεις του αδελφού του και ο Ζεύς μεσολάβησε στον Ήλιο από τον οποίο ζήτησε να πραγματοποιήσει μια αναστροφή. Ένα πρωτόγνωρο γεγονός που γνώριζε μόνο ο Ατρέας και μπορούσε για όφελός του να το χρησιμοποιήσει. Όντως, όταν ζήτησε από τον Θυέστη να ορκιστεί πως θα παραιτηθεί απο κάθε διεκδίκηση όταν θα πραγματοποιούνταν αυτό που θα του έλεγε, ο Θυέστης θεωρώντας κάτι τέτοιο αδιανόητο, αποδέχθηκε τον όρκο. Και όταν αυτό συνέβη, ο Θυέστης έφυγε στη Θεσπρωτία σταματώντας κάθε διεκδίκηση και έτσι ο Ατρέας έγινε βασιλιάς της Τίρυνθας, των Μυκηνών και της Ηλείας.

«…Ζες δ ρμν πέμπει πρς τρέα κα λέγει συνθέσθαι πρς Θυέστην περ το βασιλεσαι τρέα, ε τν ναντίαν δεύσει λιος· Θυέστου δ συνθεμένου τν δύσιν ες νατολς λιος ποιήσατο· θεν κμαρτυρήσαντος το δαίμονος τν Θυέστου πλεονεξίαν, τν βασιλείαν τρες παρέλαβε κα Θυέστην φυγάδευσεν…»(Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή κεφ. Β΄, παραγρ.12)


Επειδή όμως ήθελε να εκδικηθεί τον αδελφό του γι’ αυτό που έκανε ( την μοιχεία με την Αερόπη και την κλοπή του χρυσού αρνιού), τον κάλεσε σε ένα δείπνο "συμφιλίωσης" στο οποίο ο Ατρέας προσέφερε ως φαγητό τα κατακρεουργημένα και μαγειρεμένα παιδιά του Θυέστη. «…κα ψευσάμενος εναι φίλος, παραγενομένου τος παδας, ος εχεν κ νηίδος νύμφης, γλαν κα Καλλιλέοντα κα ρχομενόν, π τν Δις βωμν καθεσθέντας κέτας σφαξε, κα μελίσας κα καθεψήσας παρατίθησι Θυέστῃ…» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή κεφ. Β΄, παραγρ.13)
Αλλά και στον Παυσανία διαβάζουμε σχετικά με την ανόσια αυτή πράξη : «…λίθου δ πεστιν ατ κριός, τι τν ρνα Θυέστης σχε τν χρυσν, μοιχεύσας το δελφο τν γυνακα. τρέα δ οκ πέσχεν λογισμς μετρσαι τν σην, λλ τν Θυέστου παίδων σφαγς κα τ δόμενα δεπνα ξειργάσατο…»( Παυσανίου Κορινθιακά, κεφ.18,παραγρ.1)
Να λοιπόν που για ακόμη μια φορά πραγματοποιείται ένα μεγάλο ανοσιούργημα. Η Τιτανική καταγωγή του Ατρέα ξύπνησε τα άγρια ένστικτά του και μιμούμενος τον προπάππο του Τάνταλο, πραγματοποιεί και αυτός μια παρόμοιας μορφής βαναυσότητα, ένα ειδεχθές έγκλημα. Επιβεβαίωση της κατάρας που πήραν από τον πατέρα τους Πέλοπα να αλληλοσκοτώνεται το γένος τους.
Ανέμειξε δε το αίμα των κατακρεουργημένων παιδιών με κρασί, για να συνοδεύσει το "δείπνο". Αφού λοιπόν όντως ο Θυέστης ήρθε και παραβρέθηκε στο γεύμα αυτό και έφαγε και ήπιε, με το πέρας αυτού,  ο Ατρέας του επιδεικνύει τα κομμένα κεφάλια και χέρια των παιδιών του, αποκαλύπτοντάς του τι ακριβώς ήταν αυτό που έφαγε και ήπιε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου