ΑΤΡΕΑΣ-ΘΥΕΣΤΗΣ,Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

Μετά το φόνο του Χρυσίππου, τα δυο αδέλφια Ατρέας και Θυέστης,  μαζί με την μητέρα τους Ιπποδάμεια κατέφυγαν στο Άργος. Η Ιπποδάμεια πήγε στην Μιδέα, όπου και εκεί πέθανε. Όπως προαναφέραμε μετά από κάποιο χρησμό ο Πέλοπας πήρε τα οστά της και τα μετέφερε στην Ηλεία όπου και τα έθαψε στην Άλτιν της Ολυμπίας σε ένα είδος ναού προς τιμήν της, το γνωστό Ιπποδάμειον. Εκεί, μια φορά το χρόνο, επιτρεπόταν να εισέρχονται γυναίκες οι οποίες έκαναν θυσίες.

Κι όπως αναφέρει επακριβώς ο Παυσανίας:  "θύουσι τη Ιπποδαμεία και άλλα εις τιμήν δρώσιν αυτής".

Με το "δρώσιν αυτής" προφανώς εννοεί τα Ηραία που ήταν αγώνες που είχε διοργανώσει η Ιπποδάμεια. «…ἐπανάγουσι δὲ καὶ τῶν παρθένων τὸν ἀγῶνα ἐς τὰ ἀρχαῖα, Ἱπποδάμειαν τῇ Ἤρᾳ τῶν γάμων τῶν Πέλοπος ἐκτίνουσαν χάριν τάς τε ἑκκαίδεκα ἀθροῖσαι γυναῖκας λέγοντες καὶ σὺν αὐταῖς διαθεῖναι πρώτην τὰ Ἡραῖα…» (Παυσανίου Ηλειακά, κεφ.16, παραγρ.4)

Κοντά στο Ιπποδάμειον υπήρχαν αγάλματα του Μύρωνα και πολλά αναθήματα των Απολλωνιατών.

Ο Ατρέας πήρε γυναίκα του την Αερόπη με την οποία απέκτησε τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο. Είχαν όμως τα δυο αδέλφια  υποσχεθεί στη θεά Άρτεμη μια θυσία για να απαλλαγούν από το άγος του φόνου του Χρυσίππου. Ο Ατρέας έψαξε ανάμεσα στα κοπάδια του να βρει το καλύτερο προς θυσία ζώο, και πραγματικά βρήκε ένα χρυσόμαλλο αρνί το οποίο το έδωσε στη σύζυγό του Αερόπη να το φυλάξει. Αυτή όμως το έδωσε στον Θυέστη με τον οποίο διατηρούσε παράνομη σχέση.

«…ὅτι υἱοὶ Πέλοπος Πιτθεὺς Ἀτρεὺς Θυέστης καὶ ἕτεροι· γυνὴ δὲ Ἀτρέως Ἀερόπη τοῦ Κατρέως, ἥτις ἤρα Θυέστου. ὁ δὲ Ἀτρεὺς εὐξάμενός ποτε τῶν αὑτοῦ ποιμνίων, ὅπερ ἂν κάλλιστον γένηται, τοῦτο θῦσαι Ἀρτέμιδι, λέγουσιν ἀρνὸς φανείσης χρυσῆς ὅτι κατημέλησε τῆς εὐχῆς...» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή κεφ. Β΄, παραγρ.10)

Πονηρά σκεπτόμενος ο Θυέστης, διέδωσε ότι όποιος έχει το χρυσό αρνί θα είναι και ο βασιλιάς. Ο Ατρέας που πίστευε ότι έχει το ιδιαίτερο αυτό ζώο, το ζήτησε από την Αερόπη για να το παρουσιάσει. Αυτή όμως είπε ότι είχε χαθεί. Και τότε ο Ατρέας απευθύνθηκε στον Ερμή για να τον βοηθήσει να βρει το χρυσόμαλλο αμνό, και με την μεσολάβηση του Δία,  του αποκαλύφθηκε όχι μόνο ο αμνός αλλά και η παράνομη σχέση της Αερόπης με τον Θυέστη. Τότε ο Ατρέας εξεδίωξε και τους δυο και έγινε αποκλειστικός βασιλιάς της Τίρυνθας, των Μυκηνών και της Ηλείας αφού είχε ήδη πεθάνει και ο Πέλοπας.

Κάποιοι άλλοι όμως λένε,  ότι επειδή και ο Θυέστης διεκδικούσε την βασιλεία, ο Ατρέας απευθύνθηκε στον Δία ζητώντας του την βοήθεια για να απαλλαγεί από τις διεκδικήσεις του αδελφού του και ο Ζεύς μεσολάβησε στον Ήλιο από τον οποίο ζήτησε να πραγματοποιήσει μια αναστροφή. Ένα πρωτόγνωρο γεγονός που γνώριζε μόνο ο Ατρέας και μπορούσε για όφελός του να το χρησιμοποιήσει. Όντως, όταν ζήτησε από τον Θυέστη να ορκιστεί πως θα παραιτηθεί απο κάθε διεκδίκηση όταν θα πραγματοποιούνταν αυτό που θα του έλεγε, ο Θυέστης θεωρώντας κάτι τέτοιο αδιανόητο, αποδέχθηκε τον όρκο. Και όταν αυτό συνέβη, ο Θυέστης έφυγε στη Θεσπρωτία σταματώντας κάθε διεκδίκηση και έτσι ο Ατρέας έγινε βασιλιάς της Τίρυνθας, των Μυκηνών και της Ηλείας.

«…Ζεὺς δὲ Ἑρμῆν πέμπει πρὸς Ἀτρέα καὶ λέγει συνθέσθαι πρὸς Θυέστην περὶ τοῦ βασιλεῦσαι Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν ὁδεύσει ὁ Ἥλιος· Θυέστου δὲ συνθεμένου τὴν δύσιν εἰς ἀνατολὰς ὁ Ἥλιος ἐποιήσατο· ὅθεν ἐκμαρτυρήσαντος τοῦ δαίμονος τὴν Θυέστου πλεονεξίαν, τὴν βασιλείαν Ἀτρεὺς παρέλαβε καὶ Θυέστην ἐφυγάδευσεν…»(Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή κεφ. Β΄, παραγρ.12)

Επειδή όμως ήθελε να εκδικηθεί τον αδελφό του γι’ αυτό που έκανε ( την μοιχεία με την Αερόπη και την κλοπή του χρυσού αρνιού), τον κάλεσε σε ένα δείπνο "συμφιλίωσης" στο οποίο ο Ατρέας προσέφερε ως φαγητό τα κατακρεουργημένα και μαγειρεμένα παιδιά του Θυέστη. «…καὶ ψευσάμενος εἶναι φίλος, παραγενομένου τοὺς παῖδας, οὓς εἶχεν ἐκ νηίδος νύμφης, Ἀγλαὸν καὶ Καλλιλέοντα καὶ Ὀρχομενόν, ἐπὶ τὸν Διὸς βωμὸν καθεσθέντας ἱκέτας ἔσφαξε, καὶ μελίσας καὶ καθεψήσας παρατίθησι Θυέστῃ…» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή κεφ. Β΄, παραγρ.13)

Αλλά και στον Παυσανία διαβάζουμε σχετικά με την ανόσια αυτή πράξη : «…λίθου δὲ ἔπεστιν αὐτῷ κριός, ὅτι τὴν ἄρνα ὁ Θυέστης ἔσχε τὴν χρυσῆν, μοιχεύσας τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. Ἀτρέα δὲ οὐκ ἐπέσχεν ὁ λογισμὸς μετρῆσαι τὴν ἴσην, ἀλλὰ τῶν Θυέστου παίδων σφαγὰς καὶ τὰ ᾀδόμενα δεῖπνα ἐξειργάσατο…»( Παυσανίου Κορινθιακά, κεφ.18,παραγρ.1)

Να λοιπόν που για ακόμη μια φορά πραγματοποιείται ένα μεγάλο ανοσιούργημα. Η Τιτανική καταγωγή του Ατρέα ξύπνησε τα άγρια ένστικτά του και μιμούμενος τον προπάππο του Τάνταλο, πραγματοποιεί και αυτός μια παρόμοιας μορφής βαναυσότητα, ένα ειδεχθές έγκλημα. Επιβεβαίωση της κατάρας που πήραν από τον πατέρα τους Πέλοπα να αλληλοσκοτώνεται το γένος τους.

Ανέμειξε δε το αίμα των κατακρεουργημένων παιδιών με κρασί, για να συνοδεύσει το "δείπνο". Αφού λοιπόν όντως ο Θυέστης ήρθε και παραβρέθηκε στο γεύμα αυτό και έφαγε και ήπιε, με το πέρας αυτού,  ο Ατρέας του επιδεικνύει τα κομμένα κεφάλια και χέρια των παιδιών του, αποκαλύπτοντάς του τι ακριβώς ήταν αυτό που έφαγε και ήπιε.