«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΕΠΟΧΕΣ- ΓΕΝΗ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ…(Β΄ ΜΕΡΟΣ)


Τώρα να πούμε ότι έγιναν αυτές οι αναφορές για να δώσουμε ένα μικρό δείγμα του πως ήταν η κατάσταση, από πλευράς πολιτισμού και τεχνολογίας, σε εκείνα τα απώτατα χρόνια, στα βάθη της προϊστορίας. Χρόνια που κανείς επίσημος ιστορικός ή ακόμη και αρχαιολόγος, ερευνητής σε παγκόσμιο επίπεδο δεν θέλει να αποδεχθεί την ύπαρξη ενός ανώτερου ελληνικού πνεύματος, πλην όσων έχουν αναγκασθεί κατόπιν των ανακαλύψεων αν αποδεχθούν, αλλά και την σημασία και αυτών ακόμη υποβιβάζοντάς. Και με αυτή την αναφορά σε στοιχεία που αποδεικνύουν την πραγματικότητα αυτή θέλουμε να συνδέσουμε την λογική της καθιέρωσης, των γενών τόσο σε επίπεδο Θεών όσο και ανθρώπων. Καθότι είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε γιατί έγινε ο διαχωρισμός αυτός και ποια η σημασία του. Αφού θα δούμε, όπως έχουμε έως σήμερα αποσπασματικά δει τις εποχές και τους ηγέτες αυτών που καθόριζαν τα πράγματα πάνω στον πλανήτη, την χθόνα. Ποιοι ήσαν οι Ουρανίωνες, οι Κρόνιοι, οι Διογενείς και για ποιους λόγους έγιναν οι ανακατατάξεις που συντελέσθηκαν σε κάθε εποχή.
Κατά την «Θεογονία» του Ησιόδου έχουμε τρία γένη Θεών και πέντε γένη ανθρώπων. Τώρα βέβαια θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει γιατί αυτός ο διαχωρισμός;
Όμως σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό εκείνης της απώτατης εποχής, χιλιετηρίδες πίσω, ο άνθρωπος του οποίου η γνώση ήταν από ελάχιστη έως ανύπαρκτη ήταν λογικό να ψάξει την εξέλιξη των ανθρωπίνων γενών αλλά και αυτής των Θεών μέσα από την κατηγοριοποίησή τους ώστε να είναι περισσότερο κατανοητό στον απλό και απαίδευτο νου τους!!!
Μία ανάγκη που πάντα θα υπάρχει στον άνθρωπο όσο η εξέλιξη αποδεικνύει την ανάγκη αυτής, εύλογο γιατί.
Κατά τον Ησίοδο λοιπόν υπήρχαν όσο αφορά τους Θεούς οι εξής τρεις κατηγορίες:
Α) Ουρανός- Ουρανίωνες,
Β) Κρόνος - Τιτάνες και
Γ) Δίας - Διογενείς.
Κάθε μία από αυτή την κατηγορία αποδεικνύει την εξέλιξη των Θεών οι οποίοι από την πρωτόγονη κατάσταση σιγά- σιγά εξελίχθηκαν στην ανώτερη μορφή τους αυτή του Διός.
Μέσα από αυτή την «λογική» υπάρχει σαφώς η ένδειξη της εξέλιξης του σύμπαντος χώρου, αφού οι Θεοί υφίστανται ως συμβολική της ίδιας της Δημιουργίας!
Υπάρχει φυσικά και το σκεπτικό εκείνων οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι Θεοί αποτελούν έννοιες που απορρέουν από τον ίδιο τον Δημιουργό και οι οποίοι αποδεικνύουν την ολότητα της Δημιουργίας που καταλήγει στον ένα και μοναδικό Θεό, κάτι που αποτελεί για τους Έλληνες την απόδειξη της σύλληψης του Μονοθεϊσμού ως συμπαντική έκφραση της Δημιουργίας και πρώτους διδάξαντες αυτής της θεώρησης ως αντίληψη θρησκευτισμού (αν μπορούσε κανείς κάπως έτσι να το προσδιορίσει!!!).
Για τις κατηγορίες των ανθρώπων προσδιορίζονται οι παρακάτω:
Α) Χρυσό Γένος,
Β) Αργυρό Γένος,
Γ) Χάλκινο Γένος,
Δ) Το γένος των Ηρώων και Ημιθέων και τέλος
Ε) Το Σιδερένιο Γένος αυτό που έως και σήμερα υφίσταται.
Μέσα από τις κατηγορίες αυτών περνά ολόκληρη η ιστορία της ανθρωπότητας προσδιορισμένη κατά περιόδους με σημαντικά γεγονότα ως σημεία αναφοράς που δείχνουν και την εξελικτική του ανθρωπίνου γένους.
Το «χρυσό γένος» έζησε πριν από τον κατακλυσμό, να υποθέσουμε περί την 20η και 15η π.Χ. χιλιετία. Μάλιστα υπάρχουν θεωρίες που μιλούν για μεγάλο πολιτισμό που είχε αναπτυχθεί στον χώρο που σήμερα είναι το Αιγαίο. Θεωρίες βεβαίως που βασίζονται σε αποδείξεις όχι μόνο τα γραπτά των αρχαίων συγγραφέων, αλλά και ανακαλύψεις που έχουν γίνει κυρίως από τις αρχές του 20ου αι. Με το τήξη των πάγων πολλές περιοχές, τεράστιες εκτάσεις όπου υπήρχαν πόλεις μεγάλες με υπέροχο πολιτισμό, καλύφθηκαν με νερά και χάθηκαν κάτω από τα γαλάζια νερά του Αιγαίου… Ο πολιτισμός όμως αν και δέχθηκε ένα τόσο βαρύ πλήγμα, δεν χάθηκε. Κάποιοι σώθηκαν πηγαίνοντας στα ορεινά των περιοχών που πλημμύρισαν, και μαζί τους μετέφεραν και την ανάμνηση αλλά και την γνώση του πολιτισμού τους. Έτσι λέγεται πως χάθηκε το «χρυσό γένος» εκείνων των ανθρώπων και με ότι απέμεινε, κυρίως στην μνήμη, πέρασαν σε μία άλλη εποχή, σ’ αυτή του «αργυρού γένους». Το αργυρό γένος καλύπτει μία περίοδο από την 15η έως και την 10η χιλιετίες, είναι η εποχή του Δία και των Διογενών. Είναι μία περίοδος όπου οι γνώσεις που έχουν διασωθεί από τον προηγούμενο κατακλυσμό είναι αρκετέ για να κάνουν τους Έλληνες εκείνης της περιόδου και πάλι κυρίαρχους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου