«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ ( Μέρος Α΄)



Από τους τρείς γιούς που απέκτησε ο Ναύπλιος απ’ την Κλυμένη κόρη του βασιλιά της Κρήτης Κατρέα, ο Παλαμήδης είναι εκείνος που πραγματικά άφησε πίσω του χρυσές σελίδες στην Ελληνική Προϊστορία. Προικισμένος με νου μεγαλειώδη και μαθητεύσας όπως ήδη προαναφέραμε δίπλα στον σοφό Κένταυρο Χείρωνα, θεωρείται εφευρέτης πολλών πραγμάτων ξεκινώντας απ’ το σπουδαιότερο που έχει να κάνει με τα γράμματα της Αλφαβήτου. 
Τα γράμματα π, φ και χ ή το α, β, γ, δ, ε, ι, κ, λ, μ, ν, ο, π, ρ, σ, τ, υ. Μάλιστα ο Οδυσσέας χλευάζοντάς τον ( θα αναφέρουμε πιο κάτω τον λόγο αυτής της αντιπάθειας του ήρωα προς τον Παλαμήδη), του έλεγε να μην καυχάται που βρήκε το Υ, διότι αυτό το σχηματίζουν και οι Γέρανοι όταν πετάνε. Από αυτό τον σχολιασμό του Οδυσσέα ονομάζονται οι Γέρανοι « όρνεα του Παλαμήδους». ( Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’) .

 Από την ίδια πηγή διαβάζουμε πως ο Παλαμήδης έγινε και άριστος εποποιός και φιλόσοφος ευφυέστατος! Μάλιστα λέγεται πως άφησε πολλά ποιήματα τα οποία όμως εξαφάνισαν είτε ο Αγαμέμνων( θα δούμε στην συνέχεια γιατί) είτε ακόμη και ο ίδιος  ο Όμηρος, «… και δια τούτον δεν αναφέρει λόγον περί αυτού, επειδή αν ανέφερε τον Παλαμήδη, δεν εδύνατο να πλάση την Οδύσσειαν…» (Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’).

Ακόμη ότι επινόησε τους αριθμούς, το στρατιωτικό σύνθημα, τις τάξεις των στρατιωτών και τις διαιρέσεις σε τάγματα και λόχους. Επίσης τους κύβους, για να περνούν την ώρα τους οι στρατιώτες κατά την διάρκεια της πολιορκίας, τους οποίους έπαιζε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Αθανάσιος Σταγειρίτης ( Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’) , με τον Θερσίτη Αιτωλό, γιο του Άγριου και εγγονό του Πορθάονα και του Ευρύτου.

Ο Θερσίτης είναι κυρίως γνωστός ως ο μόνος, ίσως, καθαρά «αρνητικός» χαρακτήρας στον Τρωικό Πόλεμο. Μέσα στο στρατόπεδο των Ελλήνων ήταν παρασιτικό στοιχείο, ένας δειλός που μόνο έβριζε, φιλονικούσε και προκαλούσε συνεχώς με την αυθάδη συμπεριφορά του. Η κακή ψυχή του ίσως οφειλόταν και στην άσχημη εμφάνισή του: ήταν αλλήθωρος, κουτσός και στραβοπόδαρος, με ελάχιστα μαλλιά στο κεφάλι του. Υπάρχει μια τοιχογραφία του Πολυγνώτου στη «Λέσχη των Κνιδίων» στους Δελφούς όπου παριστάνει τον Θερσίτη γενειοφόρο, να παίζει κύβους (ζάρια) με τον Παλαμήδη, όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας (Φωκικά  κεφ.31, παρ. 1) : «…ε δ πίδοις πάλιν ς τ νω τς γραφς, στιν φεξς τ κταίωνι Αας κ Σαλαμνος, κα Παλαμήδης τε κα Θερσίτης κύβοις χρώμενοι παιδι, το Παλαμήδους τ ερήματι…»

Ακόμη και στα «Κορινθιακά» του Παυσανία αναφέρεται η εφεύρεση των κύβων απ’ τον Παλαμήδη, συγκεκριμένα : «…πέραν δ το Νεμείου Δις Τύχης στν κ παλαιοτάτου ναός, ε δ Παλαμήδης κύβους ερν νέθηκεν ς τοτον τν ναόν…» ( Παυσανίου Περιήγησις, Κορινθιακά, κεφ. 20 παρ. 2 )