«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».


Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΦΛΕΓΥΑΣ


Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. 
Στον Παυσανία (βιβλ. Β’ κεφ. 26 παρ. 1), διαβάζουμε: 
« Κατά δε την Λήσσαν έχεται της Αργείας η Επιδαυρίων. Πριν ή κατ’ αυτήν γενέσθαι την πόλιν, επί το ιερόν αφίξη του Ασκληπιού, ταύτην την χώραν ούκ οίδα οίτινες πρότερον ώκησαν πριν Επίδαυρον ελθείν ες αυτήν, ού μην ουδέ τους απογόνους Επιδαύρου πυθέσθαι παρά των επιχωρίων εδυνάμην, τελευταίον δε πρίν ή παραγένεσθαι Δωριέας ες Πελοπόννησον βασιλεύσαι φασι Πιτυρέα Ίωνος απόγονον του Ξούθου, τούτον παραδούναι λέγουσιν αμαχεί την γην Δηιφόντη και Αργείοις…»
Μας λέει εδώ ο Παυσανίας, πως όσο και να ρώτησε για πληροφορίες για πριν τον Επίδαυρο, δεν μπόρεσε να βρει κάτι, ούτε καν τους απογόνους του. Αλλά αυτό που μετά σιγουριάς μαρτυρεί είναι πως ο τελευταίος βασιλιάς της Επιδαύρου πριν την κάθοδο των Δωριέων ήταν ο Πιτυρεύς  γιός του  Ίωνα απόγονου του Ξούθου. Από αυτόν μας λέει ο Παυσανίας παραδόθηκε η  Επίδαυρος, αμαχητί, στον Δηιφόντη και τους  Αργείους.
Άρα ο Ασκληπιός μένει ως σημείο αναφοράς για την Επίδαυρο και ως είναι φυσικό επόμενο η απαρχή για την ιστορικότητα του τόπου. 

Άς ξεκινήσουμε όμως από τον Φλεγύα, τον παππού του Θεού της Ιατρικής.   
Ο Φλεγύας αίρει την καταγωγή του από τον προπάτορα των Αιολών, τον Αίολο γιό του Έλληνα γιού του Δευκαλίωνα. Ο Έλλην έδωσε το όνομά του στους κατοίκους της Ελλαδικής που από τότε ονομάστηκαν Έλληνες. Ο Απολλόδωρος στην Βιβλιοθήκη λέει: 
«Έλληνος δε και νύμφης Ορσηϊδος Δώρος, Ξούθος, Αίολος, αυτός μεν ουν αφ’ αυτού τους καλουμένους Γραικούς προσηγόρευσεν Έλληνας, τοις δε παισίν εμέρισε την χώραν…» (Απολλοδ. Βιβλιοθ. Βιβλίο Α’ , κεφ. 7, παρ.3).
Μοίρασε την γη στα παιδιά του ο Έλλην και του Αιόλου του έλαχε η Θεσσαλία. Από την Εναρέτη την κόρη του Δηιμάχου ο Αίολος γεννά οκτώ παιδιά. Ο Σίσυφος, ο δεύτερος γιός του, πήγε στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στην Κορινθιακή γη, όπου έκτισε την Εφύρα. Για την Εφύρα όμως διαβάζουμε στην Ωγυγία του Αθαν. Σταγειρίτου πως την έκτισε η Εφύρα η κόρη του Μύρμηκα ή του Ωκεανού: 
« Την δε Κόρινθο (Εφύρα), έκτισε το πρώτον η Εφύρα, η θυγάτηρ του Μύρμηκος, ή του Ωκεανού, και γυνή του Επιμηθέως…» ( «Ωγυγία» Αθαν. Σταγειρίτου, μέρος ΣΤ’, Βίβλος Β’ κεφ. Θ’ Περί Σισύφου και των απογόνων αυτού).
Και συνεχίζοντας ο Σταγειρίτης αναφέρει ποιοι βασίλεψαν στην Εφύρα έως τον Σίσυφο. Συγκεκριμένα λέει: 
«…βασιλεύσας ο Ήλιος εν αυτή, ωνόμασεν αυτήν Ηλιούπολιν. Έπειτα εβασίλευσεν  ο Αιήτης ο γιός του Ήλιου, μετ’ εκείνον ο Βούνος. Έπειτα ο Επωπεύς, και μετά τούτον ο Μαραθών, είτα ο υιός τούτου Κόρινθος ωνόμασεν αυτήν Κόρινθον. Αποθανόντος δε ατέκνου του Κορίνθου, εκάλεσαν οι Κορίνθιοι την Μήδειαν εξ’ Ιωλκού, και εβασίλευεν ο Ιάσων, αντ’ αυτής. Μετά δε την δυστυχίαν τούτων, εκάλεσαν τον Σίσυφον εις την βασιλείαν οι Κορίνθιοι…» ( «Ωγυγία» Αθαν. Σταγειρίτου, μέρος ΣΤ’, Βίβλος Β’ κεφ. Θ’ Περί Σισύφου και των απογόνων αυτού). Αναφέροντας ως  πηγή του ο Σταγειρίτης, το βιβλίο του Παυσανία «Κορινθιακά» και συγκεκριμένα βιβλίο Β’ ,κεφ.3, παρ. 10-11.

Ο Σίσυφος γεννά πέντε παιδιά τον Γλαύκο, πατέρα του Βελλεροφόντη, τον Κρέοντα, τον Ορνυτίονα, τον Θέρσανδρο και τον Άλμο που είναι ο παππούς του Φλεγύα. Ο Άλμος λοιπόν πήγε στην Βοιωτία όπου βασίλευε ο Ετεοκλής ο γιός του Ανδρέως που του έδωσε κάποιο μέρος της γης του να κατοικήσει. Από αυτόν τον Άλμο ονομάστηκαν οι κάτοικοι της περιοχής εκείνης Άλμωνες ή Όλμωνες αφού έτσι έλεγαν τον Άλμο ή Όλμο. Όπως και η πόλη που έχτισε και πήρε το όνομά του, αλλά και κάποιες ακόμη μικρότερες κώμες έτσι τις ονόμασαν. Γέννησε δύο κόρες την Χρύση και την Χρυσογένεια  ή Χρυσόγονη. Η Χρύση από τον Θεό Άρη γεννά τον Φλεγύα, ενώ η άλλη κόρη, η Χρυσογένεια από τον Θεό της θάλασσας Ποσειδώνα γεννά τον Μινύα που είναι και ο προπάτορας των Μινύων.
Ο Φλεγύας πήρε την βασιλεία του Ετεοκλή που πέθανε άτεκνος και ονόμασε την περιοχή Φλεγυαντίδα. Όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας πριν ονομαζόταν Ανδρηίς από τον Ανδρέως γιό του Πηνειού και πατέρα του Ετεοκλή. Αυτός λοιπόν όπως μας λέει ο Παυσανίας, είχε συγκεντρώσει τους πιο ανδρείους  και γενναίους άνδρες και έφτιαξε το γνωστό πολεμικό γένος των Φλεγύων. Οι οποίοι όμως ήταν θρασύτατοι και χαίρονταν πολύ τον πόλεμο όπως και στην Ιλιάδα από τον Όμηρο αναφέρεται σχετικά  για τον Άρη και τον Φόβο τον γιό του: 
« …τω μεν αρ’ εις Εφύρους πόλεμον μετά θωρήσσεσθον ηέ μετά Φλεγύας μεγαλήτορας…», δηλαδή ο Άρης και ο Φόβος ετοιμάζονταν για πόλεμο μαζί με τους Εφύρους και τους μεγαλόψυχους Φλεγύες…». Ομήρου «Ιλιάς» Ν. 301.
Οι Φλεγύες μαζί με τους Ορχομένιους είχαν κοινό Συνέδριο και Βουλευτήριο αλλά στην συνέχεια αποστάτησαν και ανεξάρτητοι όντες λεηλατούσαν τις γύρω περιοχές με αρχηγό τους τον Φλεγύα, άνδρα ικανότατο στην στρατηγική και φιλοπόλεμο. Μόνος του λένε είχε έρθει στην Πελοπόννησο  για να κατασκοπεύσει τα εκεί πράγματα, αφού είχε μεγάλα σχέδια στο μυαλό του στα οποία συμπεριλαμβάνονταν και η περιοχή της Πελοποννήσου!!!